mijn leven met blindedarmkanker

Welkom op mijn web-log !! Mijn naam is Bianca, ik ben 40 jaar, getrouwd en heb een dochter van 8.We wonen in noord-holland. In mei 2005 kreeg ik de diagnose blindedarmkanker gesteld. Het is erg zeldzaam, het treft ongeveer 1500 mensen per jaar in Nederland. Hier mijn persoonlijke verhaal.

donderdag, oktober 11, 2007

Hoe gaat het nu met Bianca,

Ik heb Bianca net zelf aan de lijn gehad, het gaat nog niet helemaal geweldig. Ze is dan wel thuis, en dat is heel fijn, maar ze is er natuurlijk nog lang niet.Ze is in de paar dagen dat ze thuis is toch al weer 5 kg. afgevallen, en dit kan natuurlijk niet. Bianca zegt wel dat ze de eerste paar dagen goed gegeten heeft maar dat nu haar eetlust soms een beetje weg is.Maar Bianca haar moeder ( die heb ik namelijk ook even aan de telefoon gehad ) houdt Bianca goed in de gaten en zal er voor zorgen dat Bianca voedzame producten ( zoals volle melk, i.p.v. halfvolle melk, brood met roomboter etc ) binnen krijgt. Drinken gaat wel heel goed.Bianca heeft het snel koud waardoor ze verschillende lagen kleding overelkaar aantrekt om zichzelf weer wat warmer te krijgen. Gisteravond had Bianca verhoging 38,1 en dit moet goed in de gaten worden gehouden, want als ze op de 38,5 komt moet ze weer contact opnemen met het ziekenhuis.Verder slaapt ze slecht, ze is om de twee uur wakker, heeft dan een droge mond, moet dan wat drinken en daardoor ook steeds plassen.Overdag heeft ze voor de droge mond een rol pepermunt bij zich, want door het kauwen hierop wordt de slijmproductie in de mond aangemaakt.Vandaag is ze naar het ziekenhuis terug geweest voor een algehele controle. De buikwond zag er goed uit, er schijnen geen "schijven" in de buik te zijn en dat is goed, de buik is soepel en netjes.Ook zijn haar longen beklopt en beluisterd. De longen zaten eerst wat hoog, maar zijn nu gelukkig iets gezakt, waardoor Bianca minder kortademig is. Ook is er bloed afgenomen. Daar krijgt ze a.s. maandag de uitslag van.Verder heeft Bianca moeite met de stoma, deze lekt steeds en dit is heel vervelend. Bianca heeft nu van de stomaverpleegkundige 4 andere systemen meegekregen en nu kan ze uit gaan proberen welke het beste werkt.Het hooglaag bed staat sinds dinsdag in de huiskamer beneden en dat gaat goed. De eerste twee dagen maakten Bianca en haar man gebruik van een babyfoon, zo konden ze elkaar altijd horen ( ja ja vindingrijk hoor, die twee, wel heel slim ). Nu gaat het doormiddel van roepen, dit werkt ook prima.Ook is de huishoudelijke zorg ( via de thuiszorg ) nog niet echt op gang gekomen, maar er is een gesprek geweest en nu komt er voor de eerste drie maanden in iedergeval huishoudelijke hulp, er is nog niet bekend wanneer er gestart wordt, wie er komt en hoe vaak. Heel vervelend dus, dit had volgens mij al lang geregeld moeten zijn, gelukkig heeft Bianca een lieve mensen om haar heen, waar ze op kan bouwen.
Voor de man van Bianca is het natuurlijk ook allemaal erg zwaar, laten we dat niet onderschatten. Ten eerste al die spanningen van de afgelopen tijd en nu die zorg voor zijn gezin. Maar wat doet hij het goed, we zijn echt trots op hem. Ook wordt dochterlief niet vergeten. Er zijn gelukkig veel lieve mensen die hulp en steun bieden.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage