mijn leven met blindedarmkanker

Welkom op mijn web-log !! Mijn naam is Bianca, ik ben 40 jaar, getrouwd en heb een dochter van 8.We wonen in noord-holland. In mei 2005 kreeg ik de diagnose blindedarmkanker gesteld. Het is erg zeldzaam, het treft ongeveer 1500 mensen per jaar in Nederland. Hier mijn persoonlijke verhaal.

dinsdag, juli 26, 2005

Vakantie !!!

Ja hoor het komt er toch nog van....
Na veel geregel kunnen we vertrekken naar de spaanse zon.

We doen een overnachting onderweg in Frankrijk.
We komen de 28 aan in Roses.
Heerlijk warmte en zon strand en zee !!!
Ik geniet !!!!

En mijn gezin ook.

vrijdag, juli 22, 2005

Kennismakingsgesprek

Vandaag heb ik mijn eerste kennismakingsgesprek met mijn nieuwe arts.
Deze is een expert op gebied van darmen/kanker.

Hij stelt voor dat we geen behandeling nog doen.
Ik voel me goed en dat willen we zou houden.
Als ik klachten of pijn mag gaan krijgen, dan gaan ze kijken voor een chemokuur.

Mijn drainwondje is dicht ik mag dus in bad en zwemmen.
Daar hebben we op gewacht want ik wil graag nog 1x op vakantie naar het buitenland.
En dan wil je natuurlijk kunnen zwemmen.
Ook mijn buikwond is mooi genezen.

Hij stelt wel voor om elke 3 maanden een CT scan te laten maken.
Maar ik wil dat graag elke 2 maanden laten doen.
Hij gaat accoord.

dinsdag, juli 05, 2005

echo + gesprek

Om 11.00 een echo van het abces.
Maar ik moet eerst bij de dokter komen.
De echo gaat niet door.
De drain mag er eindelijk uit.

Ik vraag wanneer ik weer in bad mag ipv onder de douche?
Als het wondje van de drain dicht is, is het antwoord.
En ik wil op vakantie, mag dat.
Ja dat mag en hij zegt ga maar zo snel mogelijk, nu voel je je goed.
En ik wordt doorverwezen naar en andere arts.
Deze is gespecialiseerd in darmkanker en past dus beter bij mijn situatie.

De verpleegster gaat mijn drain verwijderen.
Dat gaat best wel goed, ze is heel zorgzaam en geduldig met me.
Daarna mag ik weer naar huis...deze keer drain vrij !!

vrijdag, juli 01, 2005

Nieuw bed

Vandaag krijgen we eindelijk ons nieuwe bed.
En je snapt het al, ook ik wil daarin slapen...
Dus s'avonds nog een extra klim naar boven toe.

Maar ons bed slaapt pima.
Mijn man moet ik wel 3 keer per nacht wakker maken om te plassen.
Hij moet me nu overeind helpen, ik heb geen papagaai boven dit bed.
Dit geeft wel leuk situaties.
Als ik hem in zijn slaap roep, om me te helpen en zeg geeft me
even je hand om overeind te komen.
Geeft hij in zijn slaap zijn hand....hahaha zo kom ik toch niet overeind.
Hij moet naast mij zijde van het bed gaan staan om me overeind te trekken.