22 en 23 juni 2005

De zusters die er gisteren niet waren komen allemaal vragen hoe de verjaardag van onze dochter was geweest.
Erg leuk die belangstelling.
Maar ze kennen haar natuurlijk ook, omdat ze mama bijna elke dag komt bezoeken.
En we hebben dan ook een lief, rustig, makelijk en bezorgde dochter in haar.
Ze helpt mama met alles.
Als ik naar het toilet moet doet ze de deur open en het licht aan.
Als ik dorst heb pakt ze wat te drinken voor me, enz.

S'avonds in alle rust komt er een verpleegster die de avond dienst draait.
Ze vraagt hoe het gegaan is vandaag.
Geweldig antwoordt ik.
Ik was vooral heel blij om thuis te zijn.
En begin te huilen...IK WIL NAAR HUIS....ben het zat hier.

Zij zegt waarom vraag je niet of je in het weekend naar huis mag.
Bv zaterdag of zondag of het hele weekend.
Ze werken in het weekend toch niet.(onderzoeken en zo)
Ze gaat het met de dokter bespreken.