mijn leven met blindedarmkanker

Welkom op mijn web-log !! Mijn naam is Bianca, ik ben 40 jaar, getrouwd en heb een dochter van 8.We wonen in noord-holland. In mei 2005 kreeg ik de diagnose blindedarmkanker gesteld. Het is erg zeldzaam, het treft ongeveer 1500 mensen per jaar in Nederland. Hier mijn persoonlijke verhaal.

woensdag, december 02, 2009

zwarte periode

Gisteren Mijn tweede griep prik gehaald (mexicaanse)
Vandaag had ik het heel erg koud. Dus vanmiddag zat ik in een super warm bad, samen met mijn dochter. Helaas had ik het de rest van de middag weer erg warm, het is ook nooit goed :)) heb mijn dochter van school gehaald en heb boodschappen gedaan. Brrr wat was het koud en nat buiten. Daar had ik het ook koud van. De rest van de middag heb ik me toch belabberd gevoeld. Door Mijn ziekte of door de prik? Wie zal het zeggen. Ik heb een simpele avond maal gemaakt, wel zittend op een stoel en Dan kost het nog veel moeite. Het was ook niet helemaal gelukt. Maar we hebben weer wat vitamine binnen. Maar voor de rest voel ik me nog erg zwak en daar Baal ik van, wanneer knap ik nou eens op? Of ga ik vanaf nu alleen maar achteruit? Het geluk kan ook niet eeuwig Aan Mijn zijde blijven :(( de laatste tijd moet ik ook veel Aan euthanasie denken. Ik weet dat dit best heftig is om te lezen. Maar mij geeft het een soort van rust. Het is er als ik het nodig heb. Ik blijf toch veel last houden van bepaalde kwalen, buikpijn, rugpijn, verstopping van de darmen , die gepaard gaan met behoorlijk wat darmkrampen en die doen behoorlijk zeer. Maar vooral het feit dat ik nu zo zwak ben vindt ik heel erg! Ik kan niets wordt overal moe van..... Bah!!!! Zit ook de hele dag (alleen) thuis totdat dochter of man eindelijk thuis komen. Auto rijden durf ik nog niet vertrouw mijn benen niet. Ben dus behoorlijk geisoleerd. Zo ik heb het even allemaal lekker van me afgeschreven. :)) zo zien jullie ook dat ik een wat zwarte periode meemaak. Hopelijk kom ik er weer uit! Xxx Bianca

5 reacties:

Op 6:16 p.m. , Anonymous Anoniem zei...

Lieve Bianca,

Misschien weet je niet wie ik ben, maar ik heb je 1x ontmoet in Zandvoort; ik was daar een keer met Jos. Ik lees de berichten op je weblog met veel interesse en wil je graag zeggen dat ik met je mee leef. Heel veel sterkte gewenst! Groeten van Marja

 
Op 7:13 p.m. , Anonymous Anoniem zei...

Bianca,

Ook ik lees al jaren met je mee. Ben een adoptiemoeder. Ik wens je heel veel sterkte en ga ervan uit dat je door deze donkere periode ook weer heen komt. Hopelijk binnenkort ook buiten weer wat zonnestraaltjes.

Bea

 
Op 7:52 p.m. , Blogger Lennie zei...

Hoi Bianca,

Ook ik lees al heeeeeel lang mee. Ik wil je een hart onder de riem steken en hoop dat je snel mag opknappen!

Sterkte!!!

Lennie

 
Op 7:57 p.m. , Blogger dekruijertjes zei...

Hoi Bianca, ik zie dat je zelf je verhaal al op de weblog hebt gezet.
Ook wij leven erg met je mee, maar dat weet je al.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Kus van Miranda en de rest van de Kruijertjes.

 
Op 1:23 p.m. , Anonymous Anoniem zei...

Hoi Bianca,

Ach wat naar, zo'n zwarte periode. Toch als ik jouw verhaal zo volg geloof ik echt nog in een zonnestraaltje na deze donkere tijd. Zijn dit echt nog de naweeën van de operatie. Hopelijk kan jij daar ook in blijven geloven, en hopelijk is het nog zo.

Wens je van harte dat je nog lang mag genieten van je gezin en het leven, en dan vooral genieten...

Sterkte!!!
Groetjes,
Linda

 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage