mijn leven met blindedarmkanker

Welkom op mijn web-log !! Mijn naam is Bianca, ik ben 40 jaar, getrouwd en heb een dochter van 8.We wonen in noord-holland. In mei 2005 kreeg ik de diagnose blindedarmkanker gesteld. Het is erg zeldzaam, het treft ongeveer 1500 mensen per jaar in Nederland. Hier mijn persoonlijke verhaal.

donderdag, mei 26, 2005

Operatie

07.00 worden we wakker gemaakt, al zijn we al wakker vanaf 06.00 :))

Ik moet onder de douche en krijg een operatie schort aan.
En mijn sexy TED-kousen. Dit zijn antitrombosekousen.
Omdat ik na de operatie weing zal lopen.
Ik sta als eerste geplanned, omdat het een grote operatie is.
Om 08.00 wordt ik gehaald.
Mijn man mag mee tot aan de deuren van de operatie afdeling.
Daarna sta ik er alleen voor :((

Ik kom terecht bij de afdeling anesthesie.
Daar krijg ik mijn ruggeprik.
Ik luister goed naar de opdrachten die ze me geven en het valt echt REUZE mee !!!
Heb ik me daar nou zo druk om gemaakt???
Ook krijg ik een infuus aangelegd.
Daarna wordt ik naar de operatiekamer gereden.
09.00 lig ik op de operatie tafel.

Ik ben verbaasd van de grote open ruimte met super hoge ramen.
Met als uitzicht een grote blauwe hemel met vliegtuig strepen.
En ik ben verbaasd over het aantal mensen die er rondlopen...

Ik krijg de vloeistof aangesloten op mijn infuus en weg ben ik.....truste !!!

Het eerste wat ik me herinner is dat ik even bij kwam met waarschijnlijk een buis in mij mond.
Maar voor dat ik in paniek kon raken was hij al verwijderd, en val ik weer in slaap.

Later kom ik weer bij.(13.30 a 14.00)
Ze vragen hoe ik me voel en voeren de controles uit.
Ik vraag of mijn man al is gewaarschuwd, ja dat is het geval.
Ik hoor een boel commotie, er is een demente bejaarde die niet erg meewerkt en de hele tent bij elkaar schreeuwt.
Ik zak weer weg, heerlijk dat slapen.

Ik kom weer bij en blijf wakker.(18.00)
Na verloop van tijd mag ik terug naar mijn kamer.
Maar voor dat het zover is wordt er eerst naar de afdeling gebeld om me te komen halen.
En dan: weer commotie..
De stroom is uitgvallen en aan de ene kant (mijn kant) werkt alles wel, maar aan de andere kant van de recovery is alles uit.
Dus alle ander patienten worden snel naar mijn kant verhuisd. PPPfff
Hebben wij dat???

Het duurt een hele tijd voor dat ik eindelijk gehaald wordt, de liften werken niet.
Maar dan is het zover, ik ben erg blij en opgelucht dat alles achter de rug is.
Ik wordt gehaald en zie mijn man, broer en schoonmoeder.
Ik heb babbels voor 10 !!!

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage