mijn leven met blindedarmkanker

Welkom op mijn web-log !! Mijn naam is Bianca, ik ben 40 jaar, getrouwd en heb een dochter van 8.We wonen in noord-holland. In mei 2005 kreeg ik de diagnose blindedarmkanker gesteld. Het is erg zeldzaam, het treft ongeveer 1500 mensen per jaar in Nederland. Hier mijn persoonlijke verhaal.

maandag, augustus 02, 2010

Opgenomen in avl


Ben vandaag opgenomen in het avl. Ik kreeg niet voldoende voeding naar binnen. Dit komt omdat mijn buik weer ontzettend vol zit. Ik heb nu een klein strak zwanger buikje. (al is een echte zwangere buik veel mooier :)) maar goed ik dwaal af ... Nu hebben ze dus een lange lijn aangelegd. Dat is een lijn die in een groot bloedvaten onder je sleutelbeen zit. Eerst kreeg ik een verdoving ingespoten. Die Zou gemeen zijn maar viel mij erg mee. En dan gaan ze vanalles doen om die lijn op zijn plaats te krijgen. Je moet helemaal plat op je rug liggen. Er zit namelijk 1 gevaar aan en dat is dat ze een gaatje in je long prikken. Maar dat was hem in 1988 gelukt. Ik zei als je 2010 maar ff wil overslaan. Dat is dus ook gebeurd :)) dan wordt de lijn vast gehecht in je huid. Ja je wil hem natuurlijk niet verliezen dus dan NAAI je hem maar vast. Dan wordt er een controle foto gemaakt of hij goed op zijn plek zit en of ze je long niet geraakt hebben. Dat bleek dus allemaal goed te zijn. Toen mocht ik weer terug naar de afdeling. Ik ben nu op de voeding aangesloten. En dan moeten jullie weten dat ik echt een gruwelijke HEKEL aan vastzitten heb gggrrrr. Maar goed het kan niet anders. Ik moet aansterken. Ik weeg nog maar 64 kg. Grappig vroeger zou ik jullie nooit vertellen war ik woog. Maar ja weeg nu minder dan de meeste van jullie hahaha dus kan ik het wel vermelden :) tja het blijft een goed dieet K hebben. Mijn arts hier is nu 2 weken met vakantie. Als hij terug is sta ik voor een grotere ingreep. Dan gaat mijn buik weer van boven tot onder open om de pmp (slijm) weg te leppelen. Dat is weer een mega zware ingreep met risico's. Nu ff aansterken. Xxx bibi




-- Post From My iPhone by bibi

1 reacties:

Op 8:04 a.m. , Anonymous Anoniem zei...

Hoi Bianca,

Ik bewonder je optimisme.
Ik wens je veel sterkte, het uitzicht na zo'n zware ingreep, lijkt me heel zwaar.

Ook je man en je dochter veel sterkte met alles

Ans
(een adoptiemoeder, die jou kent van de Rode Draad)

 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage