mijn leven met blindedarmkanker

Welkom op mijn web-log !! Mijn naam is Bianca, ik ben 40 jaar, getrouwd en heb een dochter van 8.We wonen in noord-holland. In mei 2005 kreeg ik de diagnose blindedarmkanker gesteld. Het is erg zeldzaam, het treft ongeveer 1500 mensen per jaar in Nederland. Hier mijn persoonlijke verhaal.

zondag, september 13, 2009

Gaat niet zo lekker....

Het gaat een stuk minder goed met mij.
In het vorige stukje was ik blij dat ik geen last van verstoppingen meer had, maar helaas...
Ik heb ze nu en dan toch wel weer.
Dit ondanks dat ik goed op mijn drinken let.

Ik ben dus weer naar het ziekenhuis geweest.
Heb een gesprek van meer dan 1 uur gehad.
Ze heeft al mijn klachten opgeschreven en me onderzocht.
Buik en rugpijn
Afvallen
Slecht eten
Draaierig als ik in bed lig
Verstopping


Ook heeft ze me geholpen met mezelf een klisma te geven.
Maar dan nu met een slangetje eraan, zodat ik dieper in de darm kom.
Dit lukt me goed, maar het resultaat vindt ik niet echt super....

Ze gaat overleg hebben met mijn arts over mijn klachten, en dan belt ze een paar dagen later.
Ze planned dat ik weer door de CT scan ga en bloed moet laten prikken.

Als ze belt , na overleg met mijn arts, mag ik een bepaald medicijn slikken die zorgt dat je ontlasting dun wordt.

Ik klaag weer dat ik z'n last van mijn rug heb.
Ze gaat dit weer overleggen met de arts.
Na 1 uur belt ze al weer terug.
Mijn arts vertrouwd het niet en wil dat ik afgelopen vrijdag (toen waren we 12,5 getrouwd)
meteen naar het ziekenhuis kom om een echo van mijn nieren te laten maken.
En bloed te laten prikken.

Vrijdag ben ik dus opnieuw naar het ziekenhuis geweest voor de echo van de nieren.
Die man zei al dat ik gestuwde nieren heb.
De PMP (dit is het slijm/vocht in de buik) drukt op mijn nieren (en waarschijnlijk op andere
organen) vandaar dat ik veel buik en rugpijn heb.

Eten en drinken gaat ook niet echt super.
Zodra ik dat doe krijg ik dus buik of rugpijn.
Daardoor (durf) eet ik niet veel meer en val dus af. (valt nu nog mee 3 kg maar)

Ik moet morgen (maandag) weer naar het ziekenhuis voor een gesprek met mijn arts.
Stuwing van de nieren kan je niet lang mee doorlopen, dat is best gevaarlijk denk ik.
Dus ik denk dat dit alles wel een staartje gaat krijgen.
Wie weet moet ik morgen meteen blijven en wordt ik opgenomen.
Daar houdt ik maar rekening mee.

Gisteren was ik echt ziek, veel pijn.
Slecht geslapen.

Vandaag slaap ik veel op de bank en doe zo min mogelijk.
En toch hou ik de pijn.
Goed ik ga weer plat.

XXX Bianca

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage